Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2014

Έλληνες στη Γη της Επαγγελίας....

Πολλοί Έλληνες αναγκάζονται να μεταναστεύσουν στην Αυστραλία λόγω της οικονομικής κρίσης με την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή γι’ αυτούς και τα παιδιά τους, πράγμα που αποδεικνύεται πολύ δύσκολο να επιτευχθεί και σε αυτή τη Γη της Επαγγελίας. Οι νέοι Έλληνες μετανάστες αυτή τη στιγμή αναγκάζονται να πληρώνουν πανάκριβα δίδακτρα ακόμα και στα δημόσια σχολεία, ενώ... κάποιοι απ' αυτούς λόγω έλλειψης πόρων δεν στέλνουν καν τα παιδιά τους σχολείο…. Μια έρευνα για τη ζωή των συμπατριωτών μας στην άλλη άκρη της Γης…


Τα παιδιά κάποιων νεοφερμένων Ελλήνων μεταναστών, που βρίσκονται στην Αυστραλία είτε με μαθητική βίζα είτε με βίζα τύπου 457, στερούνται ακόμα και το βασικό ανθρώπινο δικαίωμα της εκπαίδευσης, καθώς οι γονείς τους δεν είναι σε θέση, από οικονομικής άποψης, να αντεπεξέλθουν στα πανάκριβα δίδακτρα που χρεώνουν τα δημόσια σχολεία.

Αυτήν τη θλιβερή πραγματικότητα έφερε στην επιφάνεια έρευνα που διεξήγε ο ομογενής ερευνητής Δρ Κώστας Τσίγκας, για λογαριασμό της Αυστραλοελληνικής Κοινωνικής Πρόνοιας, τα πορίσματα της οποίας παρουσιάστηκαν πριν από περίπου μία εβδομάδα.
Η έρευνα του ομογενή επιστήμονα, που φέρει τον τίτλο «The Journey of Νew Greek Migrants to Australia: Opportunities and Challenges - Η Πορεία των Νέων Ελλήνων Μεταναστών στην Αυστραλία: Ευκαιρίες και Προκλήσεις», επιχειρεί μία ποσοτική, αλλά και ποιοτική ανάλυση των δεδομένων όσον αφορά τις αφίξεις αλλά και τις συνθήκες εγκατάστασης και διαβίωσης των Ελλήνων υπηκόων στην Αυστραλία.

Το νομικό πλαίσιο που ισχύει αυτήν την στιγμή όσον αφορά την εγγραφή ενός παιδιού του οποίου οι γονείς βρίσκονται στην Αυστραλία με μαθητική βίζα ή βίζα 457 προβλέπει ότι αυτό το παιδί έχει το δικαίωμα να φοιτήσει σε όποιο δημόσιο σχολείο, δημοτικό ή γυμνάσιο, επιλέξει. Την ίδια στιγμή όμως επειδή το παιδί αυτό θεωρείται ότι είναι μαθητής του εξωτερικού (international student) για να φοιτήσει σε οποιοδήποτε σχολείο της πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας δημόσιας εκπαίδευσης θα πρέπει να πληρώσει συγκεκριμένα δίδακτρα τα οποία ορίζονται από το υπουργείο Παιδείας της κάθε Πολιτείας.

Με δεδομένο το ότι ο Δρ Τσίγκας στην έρευνά του ασχολήθηκε με τους Έλληνες υπηκόους μετανάστες των τελευταίων πέντε χρόνων στη Βικτώρια, θα αναφερθούμε ειδικά στα δίδακτρα που προβλέπει το υπουργείο Παιδείας της Πολιτείας για όσους μαθητές του εξωτερικού εγγράφονται στα σχολεία της.
Όπως αναφέρει στην ιστοσελίδα του το υπουργείο, τα δίδακτρα που προβλέπεται να πληρώσουν οι μαθητές του εξωτερικού των οποίων οι γονείς εργάζονται εδώ με βίζα 457 είναι $10.168 τον χρόνο για όλους τους μαθητές της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, $13.489 το χρόνο για τους μαθητές που φοιτούν στην Α', Β', Γ' και Δ' Γυμνασίου ενώ για όσους φοιτούν στην Ε' και Στ' Γυμνασίου τα ετήσια δίδακτρα έχουν οριστεί στις $15.088 τον χρόνο.

Τα δίδακτρα για τους μαθητές οι γονείς των οποίων είναι επίσης σπουδαστές (βρίσκονται στην Αυστραλία με μαθητική ή φοιτητική βίζα) είναι ελαφρώς μειωμένα αλλά παραμένουν υπερβολικά υψηλά ιδιαίτερα για κάποιον φοιτητή γονέα που πρέπει να πληρώσει αφενός τα δικά του δίδακτρα και έχει το δικαίωμα να εργαστεί μόνο 20 ώρες την εβδομάδα. Αν το παιδί τους φοιτά στο Δημοτικό τα ετήσια δίδακτρα έχουν οριστεί στις $8.159 το χρόνο, για τις πρώτες τέσσερις τάξεις του Γυμνασίου στις $10.783 τον χρόνο και για τις δύο τελευταίες τάξεις του Γυμνασίου στις $12,095 τον χρόνο.
Να προσθέσουμε ότι αυτά τα δίδακτρα οι γονείς δεν τα πληρώνουν στο σχολείο αλλά στο υπουργείο Παιδείας.

Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ «ΚΑΤΑΠΑΤΑ» ΒΑΣΙΚΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

«Δεν ήταν δυνατό να βρούμε πόσοι ακριβώς κρατούν τα παιδιά στο σπίτι λόγω του ότι δεν μπορούν να πληρώσουν τα δίδακτρα» μας είπε ο δρ Τσίγκας όταν του ζητήσαμε να σχολιάσει αυτήν τη θλιβερή πραγματικότητα προσθέτοντας…
«Αυτό όμως που μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι ότι υπάρχουν πολλές τέτοιες οικογένειες που οι γονείς ήρθαν εδώ με μαθητική βίζα, και αναφέρομαι στο 40% αυτών που ήρθαν από την Ελλάδα τα τελευταία πέντε χρόνια. Έρχονται εδώ με την τουριστική ή με την μαθητική βίζα ή με την βίζα 457. Σ' αυτές τις περιπτώσεις δεν μπορούν να στείλουν τα παιδιά τους στο σχολείο αν δεν πληρώσουν και πληρώνουν παντού ακόμα και στα κυβερνητικά σχολεία.
Ξέρω έναν γονέα ο οποίος πληρώνει χιλιάδες δολάρια για
τον γιο του που πάει στην Δ' Δημοτικού. Το ίδιο άτομο έχει την μικρή του κορούλα στο σπίτι γιατί δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να την στείλει στο σχολείο».

Ο δρ Τσίγκας κατά τη διάρκεια της έρευνάς του διαπίστωσε επίσης ότι μερικά καθολικά σχολεία ζητούν από τους γονείς να πληρώσουν όσα πληρώνουν οι ντόπιοι μαθητές γύρω στις $2.000 περίπου, γεγονός που ίσως βοηθά κάποιους απ' αυτούς.
«Το θέμα είναι σοβαρό, αν αναλογιστεί κανείς ότι η Αυστραλία έχει υπογράψει τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού ΟΗΕ, αλλά και το Διεθνές Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Μορφωτικά Δικαιώματα» αναφέρει ο δρ Τσίγκας.
Για να σας δώσουμε μία εικόνα του τι έχει υπογράψει η Αυστραλία και το ποιες είναι οι υποχρεώσεις που απορρέουν από την υπογραφή της θα σας παραθέσουμε κάποια άρθρα των παραπάνω συμφωνιών:
Στις πρώτες δύο παραγράφους του Άρθρου 28 της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού ΟΗΕ (International Convention on the Rights of the Child) αναφέρονται τα εξής:
1. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναγνωρίζουν το δικαίωμα του παιδιού στην εκπαίδευση και ιδιαίτερα, για να επιτευχθεί η άσκηση του δικαιώματος αυτού προοδευτικά και στη βάση της ισότητας των ευκαιριών:
α) Καθιστούν τη στοιχειώδη εκπαίδευση υποχρεωτική και δωρεάν για όλους.
β) Ενθαρρύνουν την ανάπτυξη διαφόρων μορφών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, τόσο γενικής όσο και επαγγελματικής, τις καθιστούν ανοιχτές και προσιτές σε κάθε παιδί, και παίρνουν κατάλληλα μέτρα, όπως η θέσπιση της δωρεάν εκπαίδευσης και της προσφοράς χρηματικής βοήθειας σε περίπτωση ανάγκης.
«Όλες αυτές οι συμφωνίες λένε ότι όταν ένα κράτος είναι σε θέση να παράσχει πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση πρέπει να το κάνει αυτό. Ξέρουμε ότι η Βικτώρια έχει αυτή την οικονομική δυνατότητα και μπορεί και πρέπει να συμμορφωθεί σε αυτές τις συμφωνίες, είναι όμως ξεκάθαρο ότι αυτό δεν συμβαίνει» είπε χαρακτηριστικά.

ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΦΟΒΟΣ

Ο «Νέος Κόσμος» επιχείρησε να μιλήσει με κάποιους απ' αυτούς τους γονείς. Εντοπίσαμε τρεις από τους οποίους μόνο ένας αποφάσισε να μας μιλήσει και μόνο ανώνυμα.
Οι άλλοι μας ανέφεραν ξεκάθαρα ότι φοβούνται και ότι ντρέπονται. Το γιατί ντρέπονται είναι εύκολο να το καταλάβουμε όλοι μας. Ποιος γονιός αλήθεια δεν θα ντρεπόταν αν δεν ήταν σε θέση να μην προσφέρει στο παιδί του την ευκαιρία να μορφωθεί.

Το γιατί φοβούνται μας το εξήγησε ο κ. Γιώργος (ψευδώνυμο) πατέρας δύο παιδιών που δέχθηκε να μας μιλήσει. Για την 9χρονη κορούλα του που πάει σε δημόσιο σχολείο ο κ. Γιώργος πληρώνει αυτή τη στιγμή $8.300 τον χρόνο όπως μας είπε. «Ο μικρός θα έπρεπε ήδη να έχει ξεκινήσει σχολείο από πέρσι. Τώρα θα τελείωνε την πρώτη δημοτικού. Δεν τον πήγα όμως δεν είχα τα χρήματα. Ελπίζω να τα καταφέρω φέτος. Θα πάω να παρακαλέσω το σχολείο μπας και μπορούν να βοηθήσουν» μου λέει.
Τον ρωτάω γιατί δεν είπε στο υπουργείο ότι δεν έχει τα χρήματα και ότι το παιδί του πρέπει να πάει σχολείο. «Φοβάμαι μην μας διώξουν. Είμαι με φοιτητική βίζα εδώ και αν πεις ότι δεν έχεις τα χρήματα υπάρχει πιθανότητα να σου κάνουν αναφορά στο υπουργείο Μετανάστευσης. Θέλω να προσπαθήσω στην Αυστραλία, γι' αυτό ήρθα. Ντρέπομαι για το γεγονός ότι δεν έχω τους πόρους να στείλω το παιδί μου σχολείο» μας λέει. Και έχει δίκιο γιατί ένας από τους όρους που θέτει το υπ. Μετανάστευσης για να δώσει φοιτητική βίζα και να επιτρέψει στον κάτοχό της να φέρει και τα παιδιά του στην Αυστραλία είναι να διαβεβαιώσει το υπουργείο ότι έχει τους πόρους για να τα στείλει σχολείο.

«Πρέπει σαν παροικία να ζητήσουμε από το υπουργείο να καταλάβει αυτούς τους ανθρώπους, πρέπει κάτι να κάνουμε» αναφέρει ο δρ. Τσίγκας που έχει έρθει σε επαφή με πολλούς απ' αυτούς. Αναγνωρίζει εντούτοις ότι υπάρχουν νόμοι και κανόνες και είναι πολύ δύσκολο να υπάρξουν αλλαγές.

ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ;

Προσπαθήσαμε να δούμε τι κάνουν τα ελληνικά κολλέγια της Μελβούρνης πάνω σ' αυτό το θέμα. Το κολέγιο Αγ. Ιωάννης απ' ό,τι μάθαμε χρεώνει μόνο τα βασικά δίδακτρα, γύρω στις $4.500, το Alphington Grammar δεν είχε κανένα μαθητή νεοφερμένου Έλληνα μετανάστη φέτος και δεν έχει καμία εγγραφή κάποιου μαθητή που να βρίσκεται σε παρόμοια θέση, για την επόμενη χρονιά. Από τα όσα μας ανέφερε η κ. Βίβιαν Νίκου, το σχολείο ήταν πολύ ακριβό για να προσελκύσει μαθητές που βρίσκονται σε αυτήν την θέση. Η ίδια ανέφερε ότι σε κάποιες περιπτώσεις τα υψηλά δίδακτρα στα σχολεία οδήγησαν κάποιους νέους Έλληνες μετανάστες να επιστρέψουν στην Ελλάδα που μπορούν να στείλουν τα παιδιά τους σχολείο.

Επικοινωνήσαμε και με το Oakleigh Grammar. «Όταν πριν από τρία χρόνια είδαμε στην κυριολεξία κύμα νέων Ελλήνων μεταναστών να φτάνει στην Αυστραλία αποφασίσαμε να προσφέρουμε στα παιδιά τους ένα χρόνο δωρεάν φοίτησης στο σχολείο» μας είπε ο διευθυντής, κ. Mark Robertson. Τότε όπως ανέφερε 50 οικογένειες Ελλήνων μεταναστών επέλεξαν το Oakleigh Grammar για να στείλουν τα παιδιά τους σχολείο.

Από πέρυσι, όμως, άλλαξε η πολιτική αυτή. Τώρα το σχολείο προσφέρει έκπτωση έως και 50% έκπτωση στους μαθητές αυτούς, όπως μας πληροφόρησε ο κ. Robertson.
Ο δρ. Τσίγκας, πάντως, επιμένει… «Έχουμε τη δυνατότητα ως παροικία να βοηθήσουμε ακόμα και να πιέσουμε την κυβέρνηση. Είμαι σίγουρος ότι υπάρχει τρόπος αλλά το βασικότερο είναι υποχρέωση της Αυστραλίας να προσφέρει το αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα της εκπαίδευσης σε όλα τα παιδιά που μένουν σ' αυτήν την χώρα. Έχει υπογράψει συνθήκες που πρέπει να τιμήσει» επαναλαμβάνει.

Πηγή: http://neoskosmos.com/, της Ευγενίας Παυλοπούλου

Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου